Vakantiebelevenissen 2025 - Deel 1 (de Frikandel)

Artikel van onze Gastblogger Frank Snoei (uitgever van twee boeken)

Hierbij het eerste artikel van onze gastblogger Frank Snoei. Frank is uitgever van twee boeken 1) Campingbelevenissen en 2) Kampeerbelevenissen. Daarnaast is hij eigenaar van Tekstbureau Snoei. In dit blogartikel schrijft Frank een zéér herkenbare en humoristische vakantiebelevenis. Veel leesplezier!

Vakantiebelevenissen 2025 (Deel 1 - De Frikandel)

De avond valt over Pigadia, het grootste dorp van Karpathos. Eerdere vakanties op dit eiland bevielen ons zo goed, dat we inmiddels regelmatig terugkeren. Het mooie is dat het massale toerisme het eilandje tussen Rhodos en Kreta nog niet heeft overspoeld, maar toch moeten we constateren dat het ook hier een beetje die kant op gaat. Eén straatje in het centrum is schier onherkenbaar ten opzichte van de vorige keer dat we hier waren. Een aantal authentieke restaurants en winkeltjes heeft plaatsgemaakt voor trendy cocktailbars, veganistische etablissementen en nagelstudio’s.

“All sorts of coffee,” brult een jonge Griekse blaag als we hem op een meter afstand voorbij lopen. En inderdaad: een blik op het grote krijtbord aan de straat leert ons dat er koffie te koop is met havermelk, heilzame thee, moeilijke sapjes van nog niet uitgevonden groentesoorten, cinnamon dolce latte, smooth caramel en een kop warm water voor mensen die overal allergisch voor zijn of principieel tegen. Of er ook gewone koffie te verkrijgen is, weet ik niet. Laat staan een grote fles Mythos.

Even verderop roept een vrouw in klederdracht dat zij de mooiste sjaals van het eiland verkoopt. Wat iemand in dertig graden met een sjaal moet; geen idee. Mooie winkels die er een paar jaar geleden nog zaten en de authenticiteit van het eiland bewaakten, worden langzaam vervangen. Mocht er hier ooit een Starbucks, een McDonalds, een Subway of een Domino’s Pizza komen, dan geloof ik toch dat het tijd wordt om een ander eiland op te zoeken.

Maar gelukkig is er ook nog veel hetzelfde. Het favoriete restaurant bijvoorbeeld, waarvan de medewerkers wisten dat ik mijn verjaardag vierde en aan het eind van de avond met het hele personeel een serenade en een verjaardagsdessert kwamen brengen. Dezelfde mensen die nog steeds op dezelfde plekken werken. De blikken van herkenning van beide kanten, dat is wat we leuk vinden en gelukkig hier ook nog steeds ervaren. Het management van ons hotel is inmiddels helaas wel een paar keer overgegaan in andere handen. De zakelijkheid begint het hier een beetje te winnen van de vriendelijkheid en dat is jammer. Hierdoor kregen we dit keer ook niet één van onze voorkeurskamers, maar dat mag de pret niet drukken.

Wel is het zo dat deze kamer een wat kleinere douchecabine heeft waardoor een douchebeurt als redelijk uitdagend kan worden gezien. Jezelf omdraaien is geen optie omdat dan aan de ene kant je zorgvuldig neergezette fles shampoo op de grond zwiept en aan de andere kant de afdruk van de mengkraan in je lijf gedrukt wordt. Als de shampoo of andersoortige attributen op de grond vallen, moet de schuifdeur open om vanaf de achterzijde van de badkamer de spullen weer te kunnen oppakken. Bukken kan alleen rechtstandig naar beneden, dus door de knieën. Je staat behoorlijk klem, een beetje zoals de middelste augurk in een Kesbeke-pot zich moet voelen. Voorover buigen betekent dat de schuifdeur openklapt en je met het volledige achterwerk de slaapkamer vult. Maar goed, uiteindelijk lukt het altijd. Het is nog altijd beter dan vroeger op de camping, als je maar één muntje bij je had en met je hoofd vol sop op zoek moest naar de tent van je ouders…

De volgende dag besluiten we te gaan zwemmen. Altijd leuk en lekker. Al is het alleen maar om een beetje te observeren wat er gebeurt.

Wat onmiddellijk opvalt, is het gedrag van een man – vermoedelijk een Zweed – die met zijn vrouw op een ligbedje zit aan de rand van het zwembad. Op zijn hoofd een blauw-wit gekleurde theedoek die aan weerskanten met een knoopje is vastgemaakt. Een zwarte zonnebril en dito korte broek completeren het plaatje. De man is behoorlijk gebruind, maar het tapijt van wit borsthaar zorgt ervoor dat dit aardig wordt gecamoufleerd. Als de man wil gaan zwemmen, gaat hij languit op het bedje liggen en drapeert hij een badlaken over zijn middel. Vervolgens probeert hij onder het badlaken zijn bermuda uit te trekken zodat niemand iets ziet en vice versa zijn zwembroek aan te trekken. Als hij klaar is met zwemmen, volgt hetzelfde ritueel maar dan andersom.

Bij de tweede keer besluit de man om het omkleedritueel staande te volbrengen. We hebben een prachtig uitzicht, want hij staat aan de overkant van zwembad met zijn achterwerk naar ons gericht. Het badlaken is zorgvuldig om zijn middel geknoopt en amechtig probeert de Zweed zichzelf te ontdoen van zijn zwarte bermuda. Dat lukt in eerste instantie, maar het gaat fout als hij wil bukken om zijn gereedliggende zwembroek te pakken. Precies op het moment van bukken, springt het badlaken los en kijken we recht in een kloof waar menig Grieks gebergte jaloers op is. De boel splijt open als een frikandel die nét te lang in het frituurvet ligt. De bermuda hangt nog ergens op zijn dijen en is gelukkig net op tijd blijven hangen, zodat een aanblik op de donkere Zweedse spelonken ons bespaard blijft. “Kijk,” zeg ik tegen het buurjongetje dat eveneens met open mond staat te kijken. “Als je nou een drachme in die gleuf gooit, dan gaat het Griekse volkslied spelen…”

Dan besluit hij om te redden wat er te redden valt en de verkleedpartij liggend te continueren. Om de zwembroek het laatste zetje over de billen te geven, wipt hij de heupen wat verder op. Het volledige Zweedse klokkenspel is zichtbaar maar het deert de man niet. Als het carillon opgeborgen is, laat de man zich zichtbaar opgelucht in het frisse water zakken…

Wil je één van de boeken bestellen van Frank Snoei, neem dan contact met hem op!

---

Lijkt het je leuk om gastblogger te worden of heb je interesse om samen te werken met Jerome Van Life? Neem dan contact met ons op!

Vergeet je niet in te schrijven voor onze nieuwsbrief en ons ook te volgen op de Socials.